جفتشدگی کربونیل دی ایمیدا唑
ارتباط کربونیل دی ایمیدازول (CDI) یک روش شیمیایی متنوع است که به طور گسترده در ترکیب عضوی و تولید دارویی استفاده میشود. این تکنیک اتصال شامل فعالسازی اسیدهای کربوکسیلیک با استفاده از N,N-کربونیل دی ایمیدازول به عنوان عامل اتصال برای تشکیل پیوندهای آمید است. این فرآیند به خصوص ارزشمند است زیرا تحت شرایط نرم عمل میکند و محصولات جانبی کمی تولید میکند، که آن را مناسب برای ترکیب مولکولهای حساس میسازد. در عمل، CDI ابتدا با اسید کربوکسیلیک واکنش میدهد تا یک میانمدل فعال شده تشکیل شود که سپس به راحتی با آمینها واکنش میدهد و پیوندهای آمید پایداری تشکیل میدهد. این روش به دلیل کارایی بالا و نمودار واکنش تمیز، شهرت زیادی در ترکیب پپتیدها، شیمی پلیمر و توسعه داروها کسب کرده است. فرآیند اتصال به دلیل سازگاری با انواع گروههای تابعی و توانایی کار موثر در همچنین ترکیب حل شده و فاز جامد، قابل توجه است. علاوه بر این، محصولات جانبی واکنش معمولاً غیر سمی هستند و به راحتی قابل حذف، که به استفاده گسترده آن در کاربردهای صنعتی کمک میکند. تنوع این روش به ترکیب استرها، آنهیدریدها و دیگر پیوندهای شیمیایی مهم گسترش یافته است، که آن را به یک ابزار بینظیر در شیمی عضوی مدرن تبدیل کرده است.