ضریب انبساط حرارتی
ضریب گسترش حرارتی یک ویژگی فیزیکی اساسی است که اندازه‌گیری می‌کند چگونه مواد تحت تغییر دما به لحاظ سایز یا حجم تغییر می‌کنند. این پارامتر کلیدی نقش مهمی در فرآیندهای مهندسی، ساخت و ساز و تولید ایفا می‌کند. ضریب گسترش حرارتی تغییرات نسبی سایز را برای هر درجه تغییر دما محاسبه می‌کند، که این امکان را به مهندسان و طراحان می‌دهد تا تغییرات بعدی مواد را در شرایط حرارتی مختلف پیش‌بینی و در نظر بگیرند. در کاربردهای صنعتی، درک گسترش حرارتی برای طراحی سازه‌های مختلف از جمله پل‌ها، ساختمان‌ها، ابزار دقیق و دستگاه‌های الکترونیکی ضروری است. این ضریب بین مواد مختلف به شدت متفاوت است، به طوری که فلزات معمولاً نرخ گسترش بیشتری نسبت به سرامیک‌ها یا پلاستیک‌ها دارند. این ویژگی در کاربردهایی که تغییرات دما معمول است، به خصوص مهم می‌شود، زیرا کمک می‌کند تا از شکست سازه‌ای جلوگیری شود، هم‌مرکزی دقیق حفظ شود و عملکرد مناسب قطعات تضمین شود. فناوری مدرن به شدت به محاسبات دقیق گسترش حرارتی وابسته است تا اطمینان حاصل کند که سیستم‌های مختلف از نظر ایمنی، قابلیت اعتماد و عملکرد بهینه برخوردار باشند. اندازه‌گیری و کاربرد این ضریب با پیشرفت علوم مواد به شکلی پیچیده‌تر و دقیق‌تر تبدیل شده است، که این امکان را فراهم می‌کند تا رفتار مواد تحت شرایط دماهای مختلف به طور دقیق‌تر کنترل و پیش‌بینی شود.
EN
