واکنش‌های کاربونیل دی ایمیدا唑
واکنش‌های کاربونیل دی ایمیدا唑 (CDI) یکی از مبانی در سنتز عضوی مدرن به شمار می‌روند و یک رویکرد انعطاف‌پذیر برای تشکیل پیوندهای آمید و استر ارائه می‌دهند. این عامل قوی، نیتروژن، نیتروژن-کاربونیل دی ایمیدا唑، به عنوان یک عامل جفت‌شدگی کارآمد عمل می‌کند که اcidoها را برای واکنش‌های جایگزینی نوکلئوفیل فعال می‌کند. مکانیسم واکنش شامل تشکیل اولیه یک گونه فعال آسیل‌کننده از طریق واکنش بین CDI و یک اسید کربوکسیلیک، و سپس حمله نوکلئوفیل توسط آمین‌ها یا الکل‌ها برای تشکیل محصولات مورد نظر است. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های فناوری‌ای واکنش‌های CDI، توانایی آنها در پیشرفت تحت شرایط ملایم، معمولاً در دمای اتاق، بدون نیاز به عوامل سخت یا شرایط حدودی است. تنها محصول جانبی این واکنش‌ها دی اکسید کربن و ایمیدا唑 هستند، که این واکنش‌ها را دوستدار محیط زیست و آسان به کار می‌کند. در کاربردهای صنعتی، واکنش‌های CDI به طور گسترده در سنتز دارویی، شیمی پپتید و تغییر شکل پلیمر استفاده می‌شوند. این فناوری به خصوص در توسعه داروها ارزشمند ثابت شده است، زیرا امکان ایجاد کارآمد پیوندهای آمید در ساختارهای مولکولی پیچیده را فراهم می‌کند. علاوه بر این، واکنش‌های CDI نقش کلیدی در تولید انواع مواد شیمیایی صنعتی، از جمله محصولات کشاورزی، مواد شیمیایی دقیق و مواد تخصصی، ایفا می‌کنند.
EN
